Co jeśli wypadek przy pracy spowodował trwały uszczerbek na zdrowiu pracownika ?
W poprzednim wpisie pisaliśmy już, że w przypadku zaistnienia wypadku przy pracy - poszkodowany pracownik uzyskuje prawo do zasiłku chorobowego płatnego przez ZUS w wysokości 100% podstawy wymiaru tego zasiłku.
Jeżeli pracownik doznał ponadto trwałego uszczerbku na swoim zdrowiu - zyskuje dodatkowo możliwość ubiegania się o jednorazowe odszkodowanie z ZUS. Wniosek w tym przedmiocie powinien zawierać przede wszystkim zaświadczenie o stanie zdrowia wystawione przez lekarza prowadzącego leczenie, dokumentację medyczną oraz protokół ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy.
Postępowanie w sprawie jednorazowego odszkodowania zwieńcza badanie lekarza orzecznika ZUS, na mocy którego ustalany jest tzw. trwały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu poszkodowanego, stanowiący bazę wyliczenia kwoty odszkodowania. Od decyzji i wymiaru ustalonego przez lekarza uszczerbku na zdrowiu - służy poszkodowanemu odwołanie. Z doświadczenia podpowiadamy, że warto z niego skorzystać. Wtedy pracownik kierowany jest na dodatkowe badanie przeprowadzane przez trzyosobową komisję lekarską i dosyć często zdarza się, że ustalony przez komisję uszczerbek na zdrowiu jest wyższy niż ten pierwotny.
Roszczenia w stosunku do pracodawcy lub jego ubezpieczyciela.
Rzeczą jasną jest, że w przypadku wypadku zawinionego ze strony pracodawcy, poszkodowanemu (lub jego najbliższym w przypadku wypadku śmiertelnego) przysługują w stosunku do niego roszczenia o odszkodowanie, zadośćuczynienie oraz rentę na gruncie art 415 k.c. Na szczęście, ogromna większość pracodawców jest w dzisiejszych czasach ubezpieczona. W takim przypadku roszczenia kierujemy bezpośrednio do Towarzystwa Ubezpieczeń.
Krzywdę obejmującą cierpienia fizyczne oraz psychiczne występujące u poszkodowanego bezpośrednio po wypadku, a także mogące wystąpić w przyszłości, zrekompensować ma zadośćuczynienie z art. 445 § 1 k.c.
Przy ustalaniu rozmiaru krzywdy bierze się pod uwagę takie czynniki jak: stopień i czas trwania cierpień fizycznych oraz psychicznych (pobyt w szpitalu, bolesność zabiegów, dokonane operacje, leczenie sanatoryjne), ich rodzaj i intensywność, trwałość skutków doznanej szkody (kalectwo, oszpecenie, poczucie nieprzydatności), prognozy na przyszłość (polepszenie lub pogorszenie stanu zdrowia), wiek poszkodowanego, bezradność życiowa, niemożność wykonywania ulubionego zawodu, uprawiania sportów, pracy twórczej, utratę kontaktów towarzyskich i innych (J. Winiarz, Komentarz do kodeksu cywilnego, t. 1, Warszawa 1989, s. 447.).
Wynikający z art. 444 § 1 k.c. obowiązek naprawienia szkody w przypadku uszkodzenia ciała obejmuje z koeli jednorazowe odszkodowanie na pokrycie wszelkich wynikłych z tego tytułu kosztów, do których zalicza się m. in. koszty leczenia – pobytu w szpitalu, konsultacji u specjalistów, dodatkowej pomocy pielęgniarskiej, koszty lekarstw, a także wydatki związane z przewozem chorego na zabiegi i do szpitala, z przejazdami osób bliskich, z koniecznością specjalnej opieki i pielęgnacji (wyrok SN z 4 października 1973r. II CR 365/73, OSNCP 1974, nr 9 poz. 147).
Jeśli chodzi o rentę, to wartym podkreślenia jest, że ustawodawca przewidział trzy podstawy prawne jej ustalenia: całkowitą lub częściową utratę zdolności do pracy zarobkowej, zwiększenie się potrzeb poszkodowanego lub tez zmniejszenie się jego widoków na przyszłość.Dla żądania przyznania renty wystarczające jest wystąpienie choć jednej ze wskazanych przesłanek!
I tak, renta z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy zarobkowej ma za zadanie wyrównać różnicę między dochodami, jakie poszkodowany mógłby uzyskać, gdyby zdarzenie szkodzące nie miało miejsca, a dochodami, jakie może on uzyskać po zdarzeniu szkodzącym (wyr. SN z 21.5.2009 r., V CSK 432/08, Legalis).
Przyznanie renty z tytułu zwiększonych potrzeb, na podstawie art. 444 § 2 k.c., nie jest natomiast uzależnione od wykazania, że poszkodowany te potrzeby faktycznie zaspokaja i ponosi związane z tym wydatki. Do przyznania renty z tego tytułu wystarcza samo istnienie zwiększonych potrzeb jako następstwo czynu niedozwolonego. Renta z tytułu pogorszonych widoków na przyszłość to z kolei swego rodzaju "mix" tych wyżej wymienionych.
Ustalenie odpowiedzialności Towarzystwa Ubezpieczeń na przyszłość.
Bardzo często, na chwilę wniesienia pozwu do Sądu nie wiadomo, czy u poszkodowanego ujawnią się dalsze szkody związane z wypadkiem, nie jest również możliwy do przewidzenia ich zakres, gdyż leczenie nie dobiegło jeszcze końcowi i trudno przewidzieć, jak długo jeszcze będzie trwało. Mając to na uwadze, należy stwierdzić, że poszkodowany ma interes prawny w żądaniu również ustalenia odpowiedzialności za skutki wypadku na przyszłość w trybie art. 189 kodeksu postępowania cywilnego.
Jak widzicie katalog uprawnień poszkodowanego w wypadku przy pracy pracownika jest całkiem pokaźny. Macie pytania ? Zapraszamy do komentowania wpisu na naszego Facebooka.